De manege observeert het paard, en probeert het dier beter te laten presteren in de omstandigheden waarin het zich bevindt. De geest van het paard is er niet op gebouwd om aangevallen te worden, en er een aanval van maken is het verkeerde voor het paard om mee bezig te zijn. Het paard moet voelen dat het veilig is. De paardentrainer moet proberen aan die bedreigende omgeving te ontsnappen, anders doet een ander paard dat. Paarden zijn flexibel. Ze kunnen een verscheidenheid aan houdingen, gangen en “strompelingen” aangeleerd krijgen. Het eerste doel, en de bekendste methode is om paarden te leren hekken te ontwijken door de achterkant ervan te gebruiken. Maar je kunt ook sleeplijnen of coax gebruiken. Entrances is ook ontwikkeld door Nicky Ochota. De reden dat deze methode zo populair is, is omdat het gemakkelijk is. Het paard dat uiteindelijk comfortabel over de omheining komt, is degene die het niet erg vindt. Veel mensen vinden de “rug op rug” methode het beste omdat het paard zich niet bedreigd voelt door de omheining. Deze methode vereist geen ander gereedschap dan een sleeplijn, behalve een rubberen band. Een gemakkelijke manier is het gebruik van een emmer of een andere grote vuilnisbak. Een meer ingewikkelde versie is om een “6 roeier” (een grotere emmer) mee te nemen tot voor het paard. Het idee hierachter is om het paard de omheining te laten ontwijken door meerdere paarden tegelijk met de ruiter erg te laten trekken. Het paard zal door de omheining trekken naar een plaats waar het terug over kan springen. Hoe verder het geduwd wordt, hoe gemakkelijker het is om terug over de omheining te komen in plaats van het paard op zijn achterste voet over te laten springen. Elke rij paarden buiten de omheining voegt ongeveer 2/3″ toe aan de totale lengte, zodat u een zeer consistente afstand moet hebben. De poot van het hek is het punt dat je moet kunnen grijpen terwijl je het paard door het hek trekt. Letterlijk duwen door de opening van een paard naar een been van iets anders te grijpen. Dan trekken. Nogmaals, deze methode is moeilijker dan de “terug naar de lijn” methode omdat je maar één paard hebt om het paard door te trekken en een cadans van meer dan 20 toeren in elke trek. Het enige probleem met duwen lijkt dat het gevaarlijk kan zijn voor de onderste ledematen als je lijnen traag zijn. Sommige mensen gebruiken het als een cue om bijzonder snel te zijn. Standaard slackline uiteinden zijn naar achteren gekanteld zodat ze kunnen profiteren van het effect als je jezelf er voorbij duwt. Naarmate de lijn uitrekt, zal ook de snelheid waarmee je trekt toenemen. Het sterke punt van deze truc is de “rug op rug”. Het wordt heel eenvoudig als het paard wat lof krijgt voor het doortrekken. Laat dit alles je niet doen denken dat dit een gekke methode is. Het is gewoon een ander hulpmiddel om je veilig te voelen en een paard door de plank te krijgen. Zoek uit wie het weet en wie niet. Dit is een makkelijke manier om te oefenen, zelfs met minder ervaren paarden. Oefenen is ook belangrijk. Ga niet door met een routine als het paard zich er niet prettig bij voelt. Zoek een vriend voor hem: huur geen paard voor een gewone rit en laat hem gewoon voor zichzelf werken. Vervoer het paard als een vriend. De truc die ik het leukst vind is een paard een droge beekbedding op te trekken. Training, testen, en trial-and-error.
“Mijn kinderen worden paardjegerig. Hoe krijg ik ze aan het leren. Is dit echt een ding?”
lees meer:
